stoicyzm

stoicyzm
stoicyzm {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż I, D. -u, Mc. stoicyzmzmie, blm {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'doktryna filozoficzna starożytnej szkoły stoików (IV w. p.n.e. – III w. n.e.), założonej przez Zenona z Kition, głosząca w dziedzinie filozofii przyrody materializm, w etyce zaś – życie zgodnie z rozumem i opanowanie namiętności jako{{/stl_7}}{{stl_7}} najwyższą cnotę i warunek szczęścia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zasady stoicyzmu. Przedstawiciele stoicyzmu. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'postawa życiowa polegająca na zachowywaniu spokoju wewnętrznego, hartu ducha i opanowania w trudnych sytuacjach': {{/stl_7}}{{stl_10}}Znosić coś ze stoicyzmem. Podziwiać czyjś stoicyzm. <łac. z gr.> {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • stoicyzm — m IV, D. u, Ms. stoicyzmzmie, blm 1. «doktryna filozoficzna starożytnej szkoły stoików, założonej przez Zenona z Kition, zajmująca się głównie etyką, według której najwyższą cnotą i warunkiem szczęścia jest życie zgodne z rozumem i opanowanie… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”